Op 10 mei ging ik met de groep van Verbindend Samenwerken op excursie naar de Dreeft, een prachtig ingesloten natuurgebied in Roerdalen. Een verborgen pareltje waar je zelden iemand tegenkomt, verscholen tussen het groen en omringd door stilte. Mijn twee kinderen van 10 en 11 jaar gingen enthousiast mee, zin om te gaan tekenen.
Om 10 uur verzamelden we bij de poort, waarna we gezamenlijk het gebied betraden. Na een korte check-in begonnen we met een observatieoefening. Niet het benoemen van soorten stond centraal, maar de vraag: Wat trekt jouw aandacht in de omgeving? Een bloem, een boom, een insect, dauw op een spinnenweb? Eén voor één beschreven we wat we zagen: de vorm van een stengel, haakjes op een blad, kleuren en structuren. Zonder oordeel of naam, maar met aandacht. Een uitnodiging om echt te kijken, voorbij onze automatische waarneming. Een mooie en verfrissende oefening om samen te doen.
Daarna werden er allerlei materialen klaargelegd om zelfstandig verder te ontdekken: zoekkaarten, determinatiegidsen, potloden, aquarelpotloden, papier, of je eigen fotocamera. Iedereen kon kiezen wat op dat moment paste – tekenen, schilderen, fotograferen of eenvoudigweg rondkijken. De kinderen vonden een klein heuveltje en begonnen al snel met het bouwen van een fort van takken. Daarna besloten we samen om te tekenen wat we zagen, opnieuw met aandacht voor details: lijnen, vormen, de omgeving, samenhang.
Aan het einde van de ochtend maakten we een afsluitende kring. Wie wilde, kon iets delen over wat hij of zij had beleefd of ontdekt. Het werd een mooi rondje, met persoonlijke indrukken en verwondering over wat een ochtend in de natuur kan doen.
Na afloop liep ik samen met een andere deelnemer nog een extra rondje, richting de dode armen van de Roer. De zon scheen, het was stil, en we waren helemaal in het hier en nu. Een prachtige dag om met aandacht te beleven. Ik heb ervan genoten.
