Van kantoorinrichting tot maatwerkmeubels: Hoe een groep vrijwilligers met creativiteit en doorzettingsvermogen het centrum heeft ingericht

Aan de hand van de grove indeling gingen we bepalen wat er nodig was. Voor de woonkamer wilden we een zithoek en een boekenkast en de keuken kan natuurlijk niet zonder keukenblok. We wilden graag een grote eettafel om fijne gesprekken aan te kunnen voeren. 

Geld was er maar heel beperkt. En dus namen we contact op met ons netwerk. We stuurden een wensenlijst door naar Rik Dieteren woningontruimingen & verhuizingen. Al snel volgden de eerste foto’s per app. “Kunnen jullie een kantoorinrichting gebruiken? Anders wordt het afgevoerd.” Kantoorinrichtingen komen namelijk dusdanig veel beschikbaar, dat ook kringloopbedrijven dit in grote getallen niet aannemen. Er is vrijwel geen afzetmarkt voor. Tot in onze opslag werd het bezorgd door deze fantastische mensen. Ook kregen we een telefoontje van Timmermans kantoorartikelen. Ze hadden een lading bureaustoelen teruggekregen via een verhuur en vroegen of wij deze konden gebruiken. Natuurlijk! 

Ook liep via via een contact naar Theaterhotel De Oranjerie. De Oranjerie stond op het punt om te gaan verbouwen. We liepen met Lars een ronde door het deel waar de verbouwing snel ging starten en al gauw kwamen we tot een wensenlijst. Stapelstoelen en het hout van het podium waren de belangrijkste spullen die we veelvoudig konden gebruiken. 

Ergens in juli kregen we bericht dat het oude gebouw van Yuverta in oktober, na de herfstvakantie, gesloopt ging worden. Bergen met spullen en verbouwingsmateriaal zou beschikbaar komen. Het gehele gebouw met de inrichting die overbleef was aan Bloem Sloopwerken en Recycling beloofd. In oktober gingen we in gesprek met Bloem en ze waren heel meewerkend. Ook zij steunden ons initiatief volop en vrijwel alles wat we goed konden gebruiken, mochten we meenemen. Het deed ons goed dat recycling en het scheiden van grondstoffen hoog bij Bloem in het vaandel staat tijdens de sloop.

In oktober, toen nét de verbouwing was gestart, kwam Carry op ons pad. Carry is interieurontwerper en razend enthousiast over De Groene Transformator. Ze begon te inventariseren wat we hadden geoogst via de verschillende bedrijven, gebruikte de eerste plattegronden van Wieke en ging aan de slag met het intekenen van de meubels. Opeens werden de plannen echt tastbaar. Na de inrichting werden de kleuren van de muren bepaald en de verf werd besteld bij EcoCoatings. Ook zij ondersteunden ons initiatief, en wij natuurlijk de producten van EcoCoatings. 

In de badkamer wilden we graag tegels van Mosa. Duurzaamheid is een van de kernwaarden van Mosa. Het is de hoogste prioriteit bij de ontwikkeling van nieuwe producten, verantwoorde productieprocessen en optimale arbeidsomstandigheden. Daar wilden we graag mee samenwerken. Via via kwamen we in contact met Mosa en zij leverden in januari prachtige tegels voor ons centrum.

De plannen werden steeds verder gefinetuned en Carry ging aan de slag met maatwerkmeubels. We hadden tenslotte een podium aan hout (van de Oranjerie) dat we konden gebruiken. Posterborden, tafeltjes, kasten, folderplankjes etc. werden tot in detail uitgetekend. 

Halverwege februari gingen veel klusvrijwilligers van het verbouwingsteam door naar het interieurteam. Een van de vrijwilligers, Fiel, heeft veel ervaring met houtbewerking en ging met andere vrijwilligers aan de slag om de maatwerkmeubels te maken. De achterste ruimte, werd voor een paar maanden omgetoverd tot een houtwerkplaats. In onderstaande video zien jullie een impressie daarvan.

Met hart en ziel werkten alle vrijwilligers richting de opening. Circulair denken, hergebruiken, zoveel mogelijk duurzame producten kopen. Het stond steeds weer op ons netvlies. Is alles perfect? Nee natuurlijk niet. We kunnen wel zeggen dat we enorm veel materiaal van de afvalstapel hebben gered. En weet je wat het mooie is? Elk hoekje heeft een verhaal, elk meubel is er niet vanzelf gekomen. Dat maakt dat het nog meer leeft en dat de inrichting een onderdeel is geworden van ons verhaal. Een verhaal van hergebruiken maar misschien wel meer omdenken.

Hieronder een sfeerimpressie van vlak na de opening. Fotografie: Laura Knipsael Photography