Op 3 oktober is de aftrap van onze Maand van de Duurzaamheid. Maandagavond is er een inspiratiecirkel waarin we met elkaar in gesprek over dat ene boek, die podcast, documentaire, tv uitzending of die ene persoon die jou heeft geraakt of in beweging heeft gezet. Wat is die eerste eye-opener geweest en wat is je hiervan bijgebleven? Meld je voor deze inspiratiecirkel aan via activiteiten@degroenetransformator.nl of kijk hier voor meer info. In aanloop naar deze avond vroegen we aan Lena welk boek haar heeft geraakt. Lena schreef voor ons dit rake en krachtige artikel:
"Ik ben Lena Claessen, ik ben 17 jaar oud en kom uit Roermond. Ik heb een aantal linosnedes gemaakt voor de Groene Transformator, deze zijn te zien op het terrein van Weerstand. Naast mijn passie voor duurzaamheid heb ik nog een grote liefde: taal.
De wereld om ons heen is ontzettend complex, ik denk dat we dat allemaal wel kunnen beamen. De hele dag door krijgen we allerlei indrukken binnen: het ene moment zien we een prachtige boom die de herfst binnentreedt, of hebben we de slappe lach met onze vrienden. Maar het andere moment lezen we in de krant dat er een oorlog is uitgebroken, of dat men er wederom niet in is geslaagd om het klimaatplan te volgen. De kunst om deze situaties en gevoelens in taal te vatten, in simpele letters op papier vast te leggen, fascineert me.
Sinds jongs af aan gaan er maandelijks stapels boeken over de uitleenbalie van de bibliotheek en besteed ik het merendeel van mijn zakgeld in de boekwinkel. Ik heb veel mooie boeken gelezen, maar er zijn een aantal titels die een ereplaats in mijn boekenkast verdienen. Deze boeken kan ik blijven herlezen, omdat ze me inspireren, troosten of opfleuren. Borealis van Marloes Morshuis hoort hierbij. Dit boek is belangrijk voor me, omdat het me als 10-jarige heeft doen beseffen dat onze leefwijze misschien niet zo onschuldig is als ik dacht.
Borealis is een kinderboek met de 13-jarige Joppe als hoofdpersonage. Joppe is een doodnormale Nederlandse jongen. Nou ja, doodnormaal… Totdat hij door de geheimzinnige Trias wordt ontvoerd en samen met 179 andere kinderen van over de hele wereld naar het koude, afgelegen Borealis wordt gebracht. Hoewel ze het onderling niet altijd goed kunnen vinden en ze hun thuisfront missen, hebben ze het niet slecht. Ze krijgen er goed onderwijs, gezond voedsel en worden begeleid door de Crew.
Maar Joppe en zijn vrienden beseffen dat er toch iets niet helemaal in de haak is. Hij begrijpt niet waarom de Trias zo geheimzinnig doet. Waarom hebben ze al die kinderen ontvoerd? Waarom zijn de hekken zo hoog, en de regels zo streng? En wat gebeurt er met de kinderen die zich niet aan de regels houden? Langzaam maar zeker komen ze achter het plan van de Trias: deze kinderen moeten de wereld redden als het te laat is.
“Als er niets gebeurt, dondert de aarde om ons heen in elkaar en zitten wij straks met de brokstukken.” (pagina 260)
Iedere keer dat ik dit boek herlees zit ik weer op het puntje van mijn stoel: het is namelijk ontzettend spannend. Wat er precies gebeurt ga ik daarom niet vertellen; ik wil je deze spanning niet ontnemen. Maar ik kan wel zeggen dat dit boek uniek is in zijn soort: de klimaatcrisis is namelijk een belangrijk thema.
Natuurlijk zijn er een heleboel boeken die de klimaatcrisis beschrijven: temperatuurstijgingen, smeltende ijskapen, verminderde biodiversiteit… Ook komt het regelmatig ter sprake in het nieuws. We weten allemaal dat het niet best is, dat wist ik als 10-jarige ook wel. Maar ik kon me er geen goede voorstelling van maken.
Door dit boek kreeg ik een beeld van de situatie waardoor ik bewuster werd van de wereld om me heen. En deze bewustwording is onwijs belangrijk, niet alleen voor volwassenen, maar zeker ook voor kinderen: wij zijn immers de kinderen van de toekomst en zullen de gevolgen van deze crisis gaan merken. Dus mijn tip is: lees Borealis en geef het ook een ereplekje in je kast; het is het dubbel en dwars waard. En voor de volwassenen: lees vooral mee!"
