Tijdens de opening in april hebben we veel steun gehad van bedrijven, instanties en vrijwilligers waaronder ook de organisatie Zero&Sano.
Zij zijn een organisatie die beschermd wonen aanbied voor mensen die in een kliniek behandeld zijn voor psychische problemen, verslavingen en/of gedragsproblemen. Ze bieden naast een veilige thuishaven ook hulp om te werken aan herstel op weg naar de volgende stap: een gezond, gelukkig en zelfstandig leven.
Na de opening is één van de bewoners blijven plakken om vrijwilligerswerk bij ons te gaan doen: Marthe. Ze is geïntrigeerd door wat wij hier allemaal doen en kan de link leggen tussen leven in herstel en duurzaam leven. “Immers leren wij ons leven te verduurzamen zodat we zo lang mogelijk in gezonde toestand kunnen verkeren”, zegt ze met een lach. “Dit is niet anders dan hoe we met moeder aarde om moeten gaan in mijn beleving.” Bewustwording is in haar ogen en ook in het safehouse, stap 1.
Dit besef wilde ze graag delen met de rest van haar huisgenoten, dus zijn we aan tafel gaan zitten om te brainstormen. Er kwam een mooie planning uit die we zijn gaan uitvoeren op donderdag 3 augustus.
Met 15 man kwamen ze aan en na een kopje koffie stelden ze leerdoelen op voor deze ochtend. Want wat willen ze eigenlijk uit deze ochtend halen? “Ik wil nieuwe dingen leren”, “ik wil kijken of ik mijn mening over hoe ik naar duurzaamheid en circulariteit kijk, veranderd is na deze ochtend” en “ik voel weerstand voor dit onderwerp maar ik wil me er niet door laten leiden”. Dit zijn een aantal doelen die werden gesteld, het mag er allemaal zijn.
Daarna zijn we verder gegaan met een quiz om te polsen hoeveel ze eigenlijk al weten over de impact die wij als mensen hebben, gevolgd door een presentatie over de verborgen impact. Ze zijn enthousiast maar ook verbaasd over de antwoorden. “Wow, één koe eet maar liefst 70 kilo gras en kan tot wel 150 liter water per dag drinken! Dat is toch bizar veel!” roept een van de bezoekers door de Trafo ruimte. Mooi om te zien dat ze gaandeweg steeds meer geïnteresseerd raken door wat ze horen en openstaan om vragen te stellen en hun eigen verhalen te delen.
Nadat we het gesprek zijn aangegaan was er ruimte om rond te lopen door het Inspiratiehuis om te kijken wat er binnen hun eigen draagkracht ligt om hun voetafdruk op deze aarde te verkleinen. Twee grote posters lagen klaar en al snel waren ze druk bezig met allemaal leuke ideeën op papier te schrijven totdat de tijd opraakte.
Vol trots en dankbaarheid keken Marthe en ik elkaar aan want ze waren het er allemaal over eens: dit wilden ze later weer gaan oppakken en wat ideeën gaan uitzetten! Er is een planning gemaakt voor een vervolg en daarna werden de leerdoelen besproken. Ze gaven aan veel geleerd te hebben en ook dingen toe te willen passen en daarmee denken we dat we ons doel meer dan behaald hebben!
Het mooiste van deze ochtend vond ik dat er een open blik was en veel ruimte voor zelfreflectie. Dit raakt dan ook de kernwaarden van de Groene Transformator: open communicatie waarbij alle meningen er mogen zijn en de mogelijkheid om te kijken waar we ons dan wél in kunnen vinden samen.
—
Mocht je nou als organisatie ook eens een keer willen komen kijken laat het ons dan weten!
